تاریخ تکرار مکررات است. در طول سال های زندگی انسان روی کره خاکی، حاکمیت از دستی گرفته و به دستی دیگر داده شده است. عده ای موافق و عده ای مخالف بوده اند. جنگ های بسیاری راه افتاده است که کشته هایش فقط و فقط مردم عادی بوده اند. سیاسیون هر مملکتی دو دسته بوده اند، عالم و احمق. مابقی حرف ها هم باد هوا است. این روتین کسی آمده و کسی رفته و عده ای موافق هستند و عده ای مخالف همان تکرار مکرراتی است که گفته ام! حال چه شده است که این ها را گفته ام؟! هیچ! ارمنستان و آذربایجان با هم سر کریدور زنگزور با امریکا توافق کرده اند. این ها همان احمق های تاریخ هستند. کسانی که یا نمی فهمند یا خودشان را به نفهمی زده اند! اگر سران مملکتی ارمنستان گمان کرده اند با این کار ایران تحت فشار قرار می گیرد و امریکا هر غلطی دلش خواست انجام می دهد کور خوانده اند. با این حماقت تنها اتفاقی که می افتد تجزیه ارمنستان است. به زودی زود و تاریخ نویسان از احمق ها می نویسند و انسان ها هم چنان درس نمی گیرند!
کاش پرزیدنت محترم همانند روزهای کاندیداتوری اش، که قول نداد، وعده نداشت و صادقانه گفت که از ما عذرخواهی خواهد کرد، این بار هم صادق باشد و ماجرای واقعی و پشت پرده آب را بیان کند. اصلا این دولت و کابینه اش نه تنها عجیب هستند بلکه مردم را با موجودات دیگر اشتباه گرفته اند. تا همین یکی دو هفته پیش که مدام از بی آبی حرف می زدند ما باران را در شهرمان داشتیم. حتی بیشتر و پرآب تر از سال های قبل. به خداوندی خدا که ماجرایی پشت پرده می باشد و ما مردم بیچاره از آن بی خبر هستیم.
+صرفه جویی بر همه واجب و تکلیف شرعی است. رعایت کردن این ماجرا برای بقای بشریت مهم است. پس سعی کنید در زمان استحمام رعایت کنید. در ظرف شستن. در لباس شستن. در مسواک زدن و وضو گرفتن. این روزها کمتر تراس و حیاط و پیاده رو را غرق اب کنید. سعی کنید هر شب سینک تان را بشورید نه در هر بار شستن ظرف ها. برای شستن میوه و سبزیجات آب را باز نگذارید و با کمی آب و مواد ضدعفونی گل اولیه را و با کمی آب دیگر آبکشی نهایی را آنجام دهید. به بچه های خود اجازه آب بازی ندهید. ماشین تان را در کارواش ها بشورید. به گیاهان تان در شب آب دهید. در سرویس بهداشتی تا کارتان تمام نشد شیر آب را باز نکنید و ... و باقی اش را خودتان می دانید و گفتنش از حوصله جمع خارج است.
این روزها چه می‌کنم؟! گریه. این شب‌ها چه می‌کنم؟! زاری. از صبح تا شب و از شب تا صبح گریه می‌کنم و زاری. صدای گریه کودکان فلسطین از گرسنگی و زاری والدین‌شان از عجز و ناتوانی در تهیه آب و غذا گوشم را آزار می‌دهد. این‌ها را با آهی جانکاه و استخوان‌سوز بخوانید. این‌ها را با قلبی سوراخ و روحی زهواردررفته بخوانید. چطور می‌توانند این همه وحشی باشند؟!!!!!!!! چطور؟!!!!!!!! چطور همه ما زار می‌زنیم ولی از دست هیچ کدام‌مان کاری برنمی آید؟!!!!!!!! خدای من! منجی‌ات کجاست؟!! چرا کمک‌شان نمی‌کنی؟!! خدای عزیزم! در این شب جمعه تنها آرزویم نجات بشریت در فلسطین است. هیچ چیزی ازت نمی‌خواهم. فقط این کودکان را نجات بده. فقط نجات‌شان بده :(((((((((((
اللهم عجل لولیک الفرج ...
ایران اگر ایران چهل سال پیش بود هم این جنگ تحمیلی دوازده روزه را پیروز می شد اما در آن شرایط نه در دوازده روز؛ شاید در دوازده ماه و یا حتی دوازده سال. همه آن خود کم بین هایی که در این سال ها جمهوری اسلامی را به استهزا گرفته اند و مدام سوال می پرسیدند: "که چه شد؟! چه کردید؟! چه می کنید؟! چه خواهید کرد؟! چه به دست آوردید؟! ..." و امثالهم در این جنگ با چشم خود دیدند ولی با قلب خود ایمان نیاوردند که جمهوری اسلامی آن قدرها هم که به نظر می رسد بیکار نبوده است. اسلام ناب محمدی است که ایران درب و داغان دوره ننگ آور پهلوی را به مدینه فاضله ای تبدیل کرده که جهانیان را به غبطه درآورده است. جالب تر ماجرا آن جایی است که تمام جهان ایستاده برای ایران کلاه از سر برمی دارند اما خودکم بین ها نامحترم، همچنان می گویند: "که چه شد؟! چه کردید؟! چه می کنید؟! چه خواهید کرد؟! چه به دست آوردید؟! ..." . در برخی روایات هم آمده که موشک های ایران را مقوایی خوانده اند!!!! این ها همان هایی هستند که در جنگ نابرابر اسرائیل و فلسطین که فقط یک ثمره اش شهادت بیست و اندی هزار کودک بوده است، حق را به صهیون داده اند! خدای من! مغز سر میچکا از حجم نادانی این افراد سوت می کشد! چطور این همه احمق هستید؟!!!! چطور؟!!!! حال می فهمم که چرا کربلا در عاشورا کرب و البلا شد و چرا با حسین(ع) که اولاد مهربان ترین خلق خدا بوده است آن کار را کرده اند. از خداوند تنها و تنها عاقبت بخیری تان را می خواهم. دعا خواهم کرد که تک تک دوستانم که همه این سال ها میچکا را همراهی کرده اند عاقبت شان چون روز روشن و درخشان و بخیر باشد.
گمانه زنی ها حاکی از آن است که جنگ تمام شده ولی چشم میچکا آب نمی خورد. فهمش خیلی سخت نیست چرا که قدمت هفتاد و هفت ساله شان آن قدرها هم دور و دراز نیست که نتوان به یاد آورد. خیلی خوب هم همه ما یادمان هست که صهیونیسم چه بر سر انسانیت آورده است. تا این جای کار مردم قدرتمند ایران به انضمام سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران جنگیده اند، از این جا به بعد با مسئولین است. مسئولین خودکم بین ایران!! کاش بند به آب و خون این چند صد نفر شهید دوازده روز جنگ را به باد ندهند. هر چند که به این کابینه امیدی ندارم اما سرتاسر امیدم و امیدم فقط و فقط به نگاه منجی عالم بشریت است. عزیزی که می دانم روزی خواهد آمد و بیرق حسین(ع) را بر فراز کعبه به اهتزاز در می آورد.