خواسته ام؛ شد. نخواسته ام؛ نشد.

تجربه سی ساله ام می گوید هیچ چیز در این دنیا اتفاقی نیست و تحت هیچ شرایطی نباید برای کسی و گرفتاری هایش دل سوزاند! فلان کس خیلی تنگ دست است و بهمان کس خیلی بلا دیده است و فلانی خیلی داراست و بهمانی خیلی نادار است و غیره و ذلک هم باد هوا است. هیچ کدام مان نمی دانیم هر کدام از انسان هایی که در کنار و اطراف مان زندگی می کنند چه در سر و چه در دل دارند. پس چطور می توان برای اتفاقات زندگی شان نظر داد؟! دارایی را ندیده ام که بدون تلاش و پشتکار و خستگی و دوندگی و قناعت به دارایی اش رسیده باشد!! نداری را نیافته ام که بدون بریز و بپاش و چشم روهم چشمی و تجمل گرایی و مصرف بی جا و ... به بدبختی رسیده باشد!! هر کدام از ما مزد تلاش خود را می گیریم و یا چوب خطای خود را می خوریم. آن کس که تعجب می کند میچکا چطور به این جا رسیده است!! آیا ندیده ای که در تمام این شش هفت سال گذشته برای رسیدن به همه اهدافم، خودم را به هر آب و آتشی زده ام؟!! شما که نمی دانید من چقدر خواسته ام و تلاش کرده ام و قدم زده ام و خسته شده ام و از خستگی هر شب تا صبح هزار بار مرده ام تا به این جا برسم!! نه اشتباه است. اگر فکر می کنید بنشینید یک گوشه و منتظر بمانید، از آسمان پول در دامان تان خواهند ریخت اشتباه کرده اید. نه خبر از پولی خواهد بود و نه رسیدن به جایگاهی و نه آرامش و آسایشی. تنها زمانی که تلاش کنید می توانید ساز دنیا را به میل خود تغییر دهید. برای خواسته هاتان، آرزوها و رویاهاتان و برای تمام اهداف تان تلاش کنید و بجنگید و صبور باشید. مطمئن باشید که روزی به خودتان افتخار خواهید کرد.