اولین تار موی سپید

از پیر شدن طفره می رفتم. از چروک صورت و صدای بم و دندان های ریخته و موهای سفید. حال اما باور کرده ام هر روز به مرگ نزدیک تر می شوم. باوری به جنس اولین تار موی سفید.

هیچ چیز برای من سخت تر از موهای سفید نیست. فکر می کنم من تا آخر عمر نه دندان ریخته ای دارم و نه چروکی بر صورت ولی با این روالی که می بینم موهای سفید چرا! حتما خواهم داشت و آن غرور الکی برای موهای مشکی ام له شده است. خدایی که شاخم را شکسته و علمم را به باور تبدیل کرده است. سلام موی سپید و سلام پیری :)) .