کاش بیرون هم مثل خانه بودی :(

تاج سر مرد خوبی است. مهربان است. دوست داشتنی است. به فکر زندگی است. کینه ای نیست و به شدت هم مرد است. قبل تر هم گفته ام و باز هم می گویم که می شود بارها و بارها عاشقش شد ولی همه که کامل نیستیم. من هم کامل نیستم. تاج سر هم مثل همه انسان ها کامل نیست. یک موردی هست که مرا می رنجاند. مثلا وقتی دیشب با خانواده خودم و خانواده تاج سر بیرون رفتیم حواسش اصلا به من نبود. من تمام تلاشم این است که تمام حواسم به او باشد ولی او زمان هایی که با خانواده ها بیرون می رویم حواسش به من نیست. دست من را نمی گیرد و با هم دور دور نمی کنیم. خودش می رود آن طرف، می آید این طرف و هر کاری می کند ولی با خودش نمی گوید دست خانمم را هم بگیرم با هم برویم. نمی دانم شاید رویش نمی شود. شاید خجالت می کشد. شاید می ترسد کسی شوخی چیزی کند. شاید هم دوست دارد بیرون کمتر با من باشد. نمی دانم چرا این رفتار از او سر می زند ولی این رفتار مرا به شدت آزار می دهد. به شدت دلم را می شکند.