خدا! درد بدهد، درمان ندهد.

کیش را بیست و پنج سال اجاره داده اند؟! به چه کسی؟! چینی ها؟!! کیش را بیست و پنج سال اجاره داده اند به چینی ها؟! چینی ها؟! که چه بشود؟! توریست جمع کنند و پولش را به جیب ما نه، به جیب خودشان بزنند؟! اصلا پول به جهنم، بعد بیست و پنج سال می توانیم پسش بگیریم؟! این پرزیدنت چقدر شبیه یکی از شاهان بی لیاقت قاجار است!! چقدر تاریخ جلوی چشمانم رژه می رود این روزها!! وای که ما برای وجب وجب این سرزمین جوان داده ایم. وای که ما آن همه عزیز از دست داده ایم. وای که چقدر نوگل پرپر شدند ولی این پیران خرفت ذره ذره خاک مان را دارند می فروشند. آن هم به چه کسانی!! چینی ها!! به آب مان هم رحم نکردند. آب مان را هم فروختند به دیگران. یک آبم رویش. چه باید کرد؟! چه می شود کرد؟! این درد را چطور می شود نوشت؟! چطور می شود خواند؟! چطور می شود؟! از این درد باید مرد. باید مرد. همه مان باید بمیریم. به خدا سوگند که مردن هم برای تک تک مان کم است.