زندگی جدید

_{چمدانم را بسته‌ام و به انتظار نشسته‌ام حرکت عقربه‌ها را. نیمه‌شب که بشود خواهم‌رفت. به شهری که قرار است پله‌های علم را در آن قدم بزنم. من باید بروم. توی این اوضاع نابه‌سامان و با این اعصابی که پرزیدنت سبک‌مغز امریکا و بی‌لیاقت‌های مملکت روی آن رژه می‌روند دوری از خانواده و تاج‌سر شده قوز بالای قوز. دروغ چرا؟! در دلم ابرها می‌بارند.}