هر چه بشود کنارت خواهم ماند.

کنار پنجره ایستاده ام، با یک استکان چای سبز پیچیده لابه لای انشگت هایم و به آسمان آبی شهر می نگرم. آسمانی که میعادگاه بازگشت همه ما است. کنار پنجره ایستاده ام و جرعه جرعه رنگ تلخی می کشم بر آبی بیکران روبه رویم. فردا که خورشید از پشت کوه های به هم زنجیر شده نمایان شود آزمون سخت زندگی هم از نو شروع می شود. باید برنده این آزمون باشم. باید خودم را برای روزهای سخت تر آماده کنم.