انسانیت نمرده.

در زمانه ای که قبح و زشتی کارهای ناشایست از بین رفته است، از گناه صغیره اش گرفته تا گناه کبیره اش، وجود آدم های تپلی که صدای نفس کشیدن شان با بقیه فرق دارد، آدم هایی که خودشان را به شیشه تاکسی می چسبانند، بعد از پیاده شدن صد متری را با پاهای کشیده و منقبض شده راه می روند و می لنگند، در این زمانه ناجور وجود مردهای تپلی که تنها گناه شان شکم هایشان است نعمت بزرگی است. کم کمش می دانی هنوز انسانیت نمرده است.